vrijdag 29 juni 2012

Roxette

Eén van de allereerste cd's die ik zelf heb gekocht, is er één van Roxette. Het was het album 'Don't bore us get to the chorus'. Ik had een paar nummers van hen gehoord en ik was verkocht. Eerlijkheidshalve moet ik trouwens wel zeggen dat de allereerste cd de soundtrack van de film Titanic -oh, wat was ik fan van die film- moet zijn geweest. Maar dat telt voor het gemak even niet mee.
Ik weet het nog goed. Daar stond ik in de Free Record Shop, met dat album in mijn handen. Muziek die ik leuk vond en waarvan ik het leuk vond om een cd te kopen. Mijn eerste zelf gekochte cd! Volgens mij kocht ik vrij snel daarna een album van U2; 'All that you can't leave behind'. Ook nog steeds één van mijn favorieten. Maar dat terzijde.

Ik moest aan dit moment denken omdat Roxette vandaag optreedt in Amsterdam. En ik ben er bij! Voor mijn verjaardag heb ik kaarten voor hun concert gekregen. Hoe cool is dat! Na een half jaar voorpret, stappen Arjan en ik straks in de auto voor een Roxette-feestje!

woensdag 27 juni 2012

Verhalen

Zoals ik eerder al geschreven heb, heb ik een workshop 'creatief schrijven' gevolgd. Dat kreeg ik van Arjan. Een supergoed verjaardagscadeau!
De verhalen die we geschreven hebben, zouden worden gebundeld tot een boek. En dat boek is er nu! Afgelopen dinsdag zijn we met elkaar uit eten geweest en kregen we de verhalenbundel, verhalenbundel 'de Beleving', aangeboden.
Hoe leuk is dat! Ik ben dan ook best een beetje trots!

dinsdag 19 juni 2012

Knipoog

Af en toe,
totaal onverwacht,

zo'n liefkozing van het leven,
zo'n ontroerende attentie
van het geschapene.

Ga er niet aan voorbij,
je kunt er niet zonder,

het betekent geluk,
diep en duurzaam geluk -

een knipoog van de Schepper.



Tekst: "Geluk" van Hans Bouma
Afbeelding: jestaaterop.nl

donderdag 14 juni 2012

Figuren

Met een lucht als vandaag, blauw met super veel wolken, is het de ideale dag voor een creatieve krachttraining. Wat zie jij?



Afbeelding: Loesje

woensdag 13 juni 2012

Oranje

Terwijl Nederland oranje kleurt, verdwijnt het oranje van onze kozijnen. Een paar weken geleden is Arjan nog flink met oranje verf in de weer geweest, om de kozijnen aan de buitenkant van ons huis weer van een vers laagje te voorzien. Wij zijn fan van de oranje kozijnen aan de buitenkant van onze huizen en hebben dan ook altijd veel commentaar op de huiseigenaren die het oranje onder een dikke, witte laag laten verdwijnen. Het oranje maakt, in onze ogen, de uitstraling van de huizen juist zo leuk. Ondanks dat en terwijl de oranjekoorts in Nederland heerst, verdwijnt ook bij ons een mooie oranje laag onder de dekkende kracht van grondverf.

Deze week ben ik begonnen aan een flinke opknapbeurt van onze slaapkamer. Het is een klein luxe-probleempje, maar we vinden de kamer net niet leuk. Dat ligt denk ik voornamelijk aan het formaat en de indeling. Daar kunnen we weinig aan doen, dus dachten we na over wat we wel zouden kunnen doen om de kamer wat leuker te maken. Al snel besloten we dat de kozijnen van kleur moesten veranderen. Net zoals de buitenkant, hebben ook de kozijnen aan de binnenkant van het huis oorspronkelijk een oranje kleur. We besloten ze dezelfde kleur als in de woonkamer te geven: wit.

Ik ben fan van de witte-voorbeeld-slaapkamers van Ikea. Hoeveel ik ook van kleur houd, die witte slaapkamers trekken me altijd weer aan. Ik denk dat dat komt doordat de kamers zoveel rust uitstralen. Rust, maar ook gezelligheid. Met die slaapkamers in ons achterhoofd, besloten we niet alleen de kozijnen, maar ook het bed, dat tot nu toe gewoon blank hout was, een likje witte verf te geven.

In combinatie met onze lange, witte, gordijnen, die we eindelijk netjes op maat maken, de houten luxaflex en de nieuwe kast, moet het toch wel een klein beetje in de stijl van de witte-voorbeeld-slaapkamers-van-Ikea passen, toch?

Totaal kleurloos zal het trouwens, en natuurlijk, nooit worden. We hebben nog altijd een mooie, paarse muur. En niet te vergeten het fantastische, boordevol kleuren, PIP dekbedovertrek. Dat kan ook niet anders...

zaterdag 9 juni 2012

Geluk

Soms, fietsend langs donkere
grachten, duikt je blik ongevraagd
een woonkamer binnen, stuit
op een glimlach, een hand op
een schouder, maar je bent al
voorbij. Niet meer dan een tiende
seconde lijkt nodig om haarscherp
te tonen waar het om gaat. Moet je
in je huis misschien gewoonweg trachten
te kijken alsof je er toevallig voorbij rijdt.



Tekst: "Geluk?" van Marc Tritsmans
Afbeelding: plaatje uit "Baby's House" van Mary Blair
(geplukt van de website 'Good Books For Young Souls')

zondag 3 juni 2012

Reizen

Er was een schrijfwedstrijd (via de VPRO) met als thema en opdracht:
"een reis om de wereld in 80 woorden". Het moesten exact tachtig woorden zijn. Niet meer en niet minder. Hier wilde ik aan mee doen. Ik hoefde niet lang na te denken over wat de clou van het mini-verhaaltje moest worden. Het onder woorden brengen, in niet meer en niet minder dan tachtig woorden, van mijn idee kostte me wat meer moeite. Toen de deadline naderde was daar ineens het moment waarop de woorden zo tevoorschijn kwamen rollen. Helaas voor mij heb ik de hele periode een verkeerde deadline in mijn hoofd gehad -hoe slordig!- en kon ik dus niet meer aan de wedstrijd mee doen. Hoe dan ook, het was wel een leuke reden om weer doelgericht een stukje te schrijven. Misschien een goede reden om toch maar eens een stukje tekst van mezelf op mijn weblog te plaatsen. Bij deze!

Regelmatig maak ik een reis om de wereld.
Ik doe het graag.
Weg van alles.
Niks moeten.
Ik dwaal door plaatsen waar ik nog nooit ben geweest.
Ik verwonder me over datgene wat ik thuis niet ken.
Ver weg.
Iets dichterbij.
Totdat ik overal geweest ben.
Ik reis heel regelmatig.
In het donker.
In de nacht.
In de koestering van de warme kleuren, die me als een deken bedekken.
Het is de fijnste manier van reizen... voor iemand met heimwee.



Afbeelding: Loesje