Amandelbloesem

Een mooi plaatje om te delen. Ik vind dit zo'n mooi schilderij! Het is een schilderij van Vincent van Gogh en het heet "Amandelbloesem".

"Op 31 januari 1890 schreef Theo van Gogh in een brief aan zijn broer Vincent dat hij een zoon had gekregen die hij de naam Vincent Willem zou geven. Vincent, die een hechte band had met zijn jongere broer, schilderde spoedig nadat hij het blijde bericht had ontvangen, als cadeau een van zijn lievelingsonderwerpen: grote, bloeiende takken tegen een blauwe lucht, bedoeld voor boven het bed van zijn broer en diens vrouw. Als symbool voor het jonge leven koos Vincent de takken van de amandelboom, één van de vroegst bloeiende bomen die in het zonnige zuiden reeds in februari de lente aankondigen."
Tekst: www.vangoghmuseum.nl

Mijn gouden dag

Boek van de week: “Mijn hoofd en ik. Omgaan met migraine” van Noortje Russel. Een erg goed boek! Eigenlijk is het vreselijk om te lezen want je krijgt er acuut hoofdpijn van, maar het is ook heel interessant en zelfs grappig. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit bedacht om migraine te omschrijven als: ‘de duivel in je kop’ hebben of als ‘een vorm van marteling waar zelfs Amnesty International niet de minste grip op krijgt’. En wist je bijvoorbeeld dat onder andere Freud, Tolstoy, Nietschze, Chopin en Mozart ook aan migraine leden? Zij zijn er ook ‘groot’ mee geworden…

Wat ik vooral interessant, herkenbaar en noemenswaardig vond is dat in het boek gezegd wordt dat mensen met migraine er om bekend staan dat hun dagen zonder migraine “gouden dagen” zijn. Ik denk dat dat waar is. De dag na een migraineaanval ben ik compleet gesloopt, maar oh wat het is fijn dat die migraine weer weg is! Heerlijk! Ook de dagen zonder hoofdpijn of migraine verdienen ’s avonds een vreugdedansje. En hoe succesvol voel je je als je een migraine-trigger-dag hebt gehad en de migraine is niet komen opdagen. Ik-rule-momentje!

Na een dag met pijn
iets ingenomen.
Geheel ontspannen
in een roes
bijna vrolijk
zoals ik me nu voel
besef ik dat iedereen
zich meestal zo voelt
zonder het te beseffen.



Gedicht: Sandra van Renteren in Hoofdbrekens over hoofdzaken

Fijn

Wat een stilte. Sinds maart heb ik niks meer geschreven. Misschien is een weblog dan toch niet écht iets voor mij? Al ben ik gewoon ook erg druk met andere dingen bezig geweest. Eén van die dingen was de bruiloft van onze vrienden R&R. Wij mochten hun ceremoniemeesters zijn. Dat vond ik natuurlijk enorm leuk; een beetje regelen, organiseren en allemaal dingetjes bedenken waarmee we R&R op hun trouwdag extra konden verrassen. 25 mei was het dan ein-de-lijk zover. Wat was het een fantastische bruiloft! Het weer was stralend, de sfeer was ontspannen en het bruidspaar was prachtig! Belangrijker nog: ze genoten volop (én hebben, niet geheel onbelangrijk, ja gezegd. Twee keer zelfs). Het was gewoon fijn!



Deze foto is gemaakt door Michelle Hamstra