Op een dag besloot hij iets aan de stilte te doen en hij plantte een zaadje.
De dorpsbewoners zeiden: ‘Een zaadje, dat groeit hier in de woestijn toch niet? En een zaadje maakt toch ook geen geluid?’
Maar Meneer G. was vastbesloten en zorgde goed voor het zaadje.
Uit het zaadje kwam een prachtige bloem. De bloem trok de bijzonderste vogels aan en deze vogels zorgden voor het mooiste concert dat de bewoners ooit gehoord hadden
'Meneer G.' van Gustavo Roldán
Geen opmerkingen:
Een reactie posten