Glimlach

Je kent het wel; zo'n hoekje waar de telefoon staat, eventueel een agenda ligt en waar altijd wel een pen te vinden is. In de vensterbank, waar ons hoekje is, ligt al tijden dezelfde pen. Een dikke, witte, reclame pen van Amnesty International. Het is zo'n pen die, als je hem indrukt, steeds een andere stukje tekst laat zien. Vandaag heb ik voor het eerst gelezen wat er eigenlijk voor tekst in de pen staat. Het viel me zomaar ineens op. Een stukje dat hier niet mag ontbreken.

Het kost niets maar brengt veel teweeg.
Hij schiet voorbij in een flits maar de
herinnering eraan blijft soms
voor altijd...

Fragment uit 'Wat een glimlach vermag'.
Emelda Tshuma, Zimbabwe